O tym, jak prowadzić gospodarstwo pasterskie w górach, jak organizować wypas owiec na halach z poszanowaniem walorów pszyrodniczych hal i polan górskich - mozna dowiedzieć się na szkoleniach pasterskich organizowanych w ramach projektu Karpaty Łącza. 

           Tereny górskie kojarzą się bezsprzecznie z obrazem wypasanych przez górali owiec na halach lub pastwiskach górskich. Tradycyjnym, kojarzonym ściśle z górami, produktem dostępnym na rynku są sery owcze, oscypki, którymi zajadają się turyści przebywający w Małopolsce, Beskidach czy Podkarpaciu. Bardzo istotnym elementem, rzadziej kojarzonym przez opinię społeczną z pasterstwem, jest różnorodność biologiczna i krajobrazowa.

 

Według „Monitoringu gatunków i siedlisk przyrodniczych ze szczególnym uwzględnieniem specjalnych obszarów ochrony siedlisk Natura 2000” za lata 2006-2008, przygotowanym przez Instytut Ochrony Przyrody PAN dla Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska, głównym zagrożeniem dla tego typu siedliska jest: „zaniechanie użytkowania przejawiające się rozwojem siewek drzew i krzewów w runie zbiorowisk murawowych, a także ekspansją gatunków zielnych.”[1] Jak było wspomniane przy opisie zbiorowiska, kwieciste murawy kserotermiczne to siedliska półnaturalne związane z działalnością człowieka, głównie wypasem. Z tego powodu warunkiem utrzymania tego siedliska w optymalnym stanie jest prowadzenie ekstensywnego wypasu owiec bądź kóz. Alternatywą dla wypasu może być koszenie. Dodatkowo, tam gdzie jest taka potrzeba, niezbędne może być usuwanie drzew i zakrzaczeń.